Pobierz pomoce edukacyjne, które pomogą Ci rozmawiać z uczniami i uczennicami o ich emocjach i sobie z nimi radzić (znajdziesz je na dole strony). Nasze materiały bazują na koncepcji Przestrzeni Wzmocnień (ang. Healing Classrooms). Została ona stworzona, aby w ramach pracy pedagogicznej pomagać dzieciom, które przeżyły kryzysy, np. ucieczkę z rodzinnego kraju z powodu konfliktu zbrojnego. Dzięki narzędziom Przestrzeni Wzmocnień dzieci będą mogły lepiej poradzić sobie ze stresem, odnaleźć się w nowej grupie społecznej, skupić się na nauce i znów cieszyć się byciem dzieckiem.
Dzieciństwo to czas szybkiego rozwoju mózgu. Bezpieczne i przewidywalne środowisko sprzyja budowaniu połączeń neuronowych, które umożliwiają rozwój umiejętności motorycznych (motoryka mała i duża), rozwój języka, kontrolę zachowań. Natomiast doświadczenie poważnych i długotrwałych przeciwności losu może prowadzić do wystąpienia toksycznego stresu, który zakłóca te połączenia. Może to powodować trudności z koncentracją, regulacją emocji, kontrolą impulsów (więcej: „Przestrzenie wzmocnień”, IRC).
Życzymy każdemu dziecku, z którym pracujemy, aby było otoczone przez troskliwych opiekunów, miało regularnie zaspokajane potrzeby zarówno fizyczne jak i emocjonalne, żyło w bezpiecznym miejscu. Jednakże rzeczywistość jest inna. Często nie mamy wpływu na trudne doświadczenia dzieci, czasami nawet nie mamy świadomości, z czym dziecko mierzy się na co dzień. Natomiast mamy wpływ interakcje z dzieckiem podczas naszej pracy. Nie możemy cofnąć np. traumatycznych doświadczeń (doświadczenie wojny, życia w biedzie, rozwodu rodziców, choroby), ale możemy zapewnić dziecku bezpieczne, przewidywalne środowisko i codziennie je wspierać przez życzliwe relacje. To sprzyja powstawaniu nowych połączeń neuronowych, przebudowując te połączenia, które zostały zakłócone w wyniku toksycznego stresu.
W przypadku rozwoju fizycznego bardzo łatwo jest sobie unaocznić kolejne fazy rozwojowe dzieci: np. przekręcanie sie na bok, siedzenie, raczkowanie, chodzenie. Obserwując rozwijające sie dziecko widzimy, jak wzmacnianie poszczególnych parti mięśniowych otwiera kolejne etapy rozwoju. Jako dorośli często mamy świadomość, że zaniedbanie ciała ma na nas negatywny wpływ, np. siedzący tryb życia i brak ruchu może prowadzić do bólu kręgosłupa. Jednym z rozwiązań mogą być ćwiczenia mięśni.
W podobny sposób możemy spojrzeć na rozwój emocjonalny - żeby być w lepszej formie trzeba regularnie ćwiczyć. Dziecko uczy się regulować swoje emocje na wielu płaszczyznach: na poziomie relacji samego ze sobą, jak i na poziomie relacji z innymi. Żyjemy w otoczeniu innych ludzi i od najmłodszych lat, socjalizujemy się, rozwijamy w sobie mechanizmy samoregulacji służące zmniejszaniu napięcia. U dzieci, które dopiero są w procesie nauki samoregulacji, poziom pobudzenia w sytuacji stresu czy złości może być szczególnie wysoki. Potrzebują wtedy naszej pomocy w dojściu do równowagi. Warto wtedy zacząć od wyciszenia i uspokojenia gwałtownych emocji, a dopiero później skupić się na przekazie na poziomie poznawczym. Regularne włączenie do naszej praktyki zawodowej małych ćwiczeń może przynieść wielkie efekty.